محمد نوری‌زاد: تنها چیزی که من به دنبال آنم،
پرهیز از خون‌ریزی است
«نجواهای نجیبانه»، آزاد آزاده، ۲۶ بهمن ۱۳۹۰
در تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۹۰، نوشتاری در وبلاگ
«نجواهای نجیبانه» منتشر شد با عنوان «گذار به جمهوری اسلامی پساخامنه ای؛ چرایی و چیستی» که در آن، فرضیه‌ای مطرح شده
بود به این صورت که: «به نظر می‌رسد که تحلیل‌گران و تصمیم‌گیران پشت پرده جمهوری
اسلامی، با توجه به شرایط امروز، از نظر داخلی و بین‌المللی، و با توجه به پایان
رسیدن دوران دیکتاتورها، و البته نزدیک شدن به پایان عمر علی خامنه‌ای، به این
نتیجه رسیده‌اند که اگر می‌خواهند «جمهوری اسلامی» و تصمیم‌سازان اصلی آن را حفظ
کنند، باید «سرنوشت را از سر، نوشت» و کارنامه مردودی ترم نخست جمهوری اسلامی را
بنویسند و بپذیرند، و بدین سان، به دوران پساخامنه‌ای وارد شوند؛ و شرط نخست این
پذیرش، اعتراف به خطاهای خمینی و خامنه‌ای و نوشتن کارنامه مردودی این دو و برخی
اطرافیانشان است. و محمد نوری‌زاد، خواسته یا ناخواسته، مشغول نگارش این کارنامه
شده است.»
نجیب استوار و آزاده
گرانقدر جناب آقای نوری‌زاد، بزرگوارانه جوابیه‌ای را بر آن نوشته و ارسال فرموده‌اند؛
که در همین‌جا صمیمانه از ایشان سپاسگزارم و برای ایشان آرزوی بهروزی و پیروزی می‌کنم
و امیدوارم ایشان نوشتار مرا حمل بر اسائه ادب یا غرض‌ورزی نفرموده باشند؛ هرچند
در آغاز آن نوشتار گفته بودم که: «به هیچ روی بر آن نیستم که تلاش‌های ارجمند
نجیبان آزاده و استواری چون محمد نوری‌زاد، حسین علایی و عماد افروغ را کم‌فروغ
سازم یا بر طبل تفرقه و اختلاف بکوبم.»؛
به هر روی، قطعاً هدف
مشترک همه ما «یافتن راهی به رهائی از راه آگاهی، بدون دادن هزینه‌های گزاف از جان
و جیب ملک و مردم ایران زمین» است؛ و در این راه، نقد و تحلیل و بررسی و حتی ایجاد شبهه و تردید، در
نهایت راهگشا و رهایی‌بخش است.
اما متن کامل پاسخ جناب
آقای محمد نوری‌زاد به این شرح است:
«سلام دوست گرامی
نوشته شما را خواندم.
تنها چیزی که من به دنبال
آنم، پرهیز از خون‌ریزی است. من نه با دستگاهی هماهنگم و نه از جایی برای نوشته‌هایم
فرمان می‌گیرم. یافته‌هایم را در قالب نوشته‌هایم منتشر می‌کنم. و بابت این نوشته‌ها
هزینه‌های گزافی نیز چه خود و چه خانواده‌ام پرداخته‌ایم. قصدم هرگز بر سر کار آوردن
آقای خاتمی نیست. یا حتی فردی از همین قماش. بلکه تنها به این می‌‌اندیشم که دیگران
حتی کمونیست‌ها در این کشور صاحب حقی هستند که نباید آن را نادیده گرفت. من روزی
را آرزو می‌کنم که اگر کشور در دست بی‌دینان است، در آن کشور، انسانیت و حقوق
شهروندی مردم رعایت شود. همین. هرگز برای کسی و دستگاهی و جماعتی خودم را و هویتم
را هزینه نمی‌کنم. قصدم تنها و تنها جلوگیری از خون و خون‌ریزی در روزی است که باید
- آری باید - قدرت به دست خود مردم بیفتد و آنان سرنوشت خود را ترسیم کنند. چه با
جمهوری اسلامی و چه بدون آن.
با ارادت: محمد نوری‌زاد»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
*** نظرات شما بلافاصله منتشر می‌گردد ***